برای مقابله با آلودگی هوا عسل بخورید
فرقی نمی کند که ساکن تهران باشید یا در شهرهای جنوبی و غربی ایران زندگی کنید. حتی شهرهای مرکزی و نیمه شرقی هم این روزها از آلودگی هوا رهایی ندارند. دارچین برای شما یک پیشنهاد ویژه دارد تا بتوانید کمی با این آلاینده های هوا مبارزه کنید: عسل بخورید! مهم ترین خاصیت عسل طبیعی ضد میکروب بودن آن است. میکروب ها در صورت قرار گرفتن در مجاورت عسل، نابود می شوند و حتی جسد آن ها هم به مرور زمان از بین می رود چون عسل طبیعی حاوی آنتی بیوتیک و آنزیم دیاستاز است. عسل منبع غنی از آنتی اکسیدان است و به عنوان یک ضد باکتری طبیعی عمل می کند. شاید برای همین هم باشد که می گویند عسل از بیماری های قلبی پیشگیری می کند.نتایج تحقیقات پزشکان و متخصصان تغذیه نشان می دهد که عسل هر چه تیره تر باشد، خاصیت آنتی اکسیدانی بیشتری دارد و از ابتلا به بسیاری سرطان ها جلوگیری می کند. علاوه بر این مصرف عسل در کودکان و سالمندان به خاطر هضم و جذب سریع آن اهمیت زیادی دارد؛ چراکه عسل به علت جذب سریع در داخل دستگاه گوارش تخمیر ایجاد نمی کند. وجود اسیدهای آزاد در عسل هم سبب جذب مواد چربی شده و کمبود آهن را جبران می کند. بد نیست بدانید عسل طبیعی با اینکه بسیار شیرین است هیچ ضرری برای دندان ها و لثه ندارد، بلکه به سلامت لثه ها کمک می کند و دندان هایتان را سفید و شفاف می کند.
فواید سلامت عسل وزنجبیلبرای درمان مشکلات تنفسی تقریبا با هیچ معجون دیگری قابل مقایسه نیست. افزون بر این، عسل یک ابزار عالی برای انتقال هر چه بهتر فواید گیاهانی مانند زنجبیل در بدن انسان است.
باور بر این است که ترکیبی از عسل و زنجبیل به همراه فلفل سیاه توانایی درمان یا کاهش آثار آسم را دارد. این ترکیبی است که به طور طبیعی تسکین دهنده و ضد التهاب محسوب می شود و به کاهش تنش و بهبود جریان اکسیژن به ریه ها و آرامش رگ های خونی در ریه ها کمک می کند.
ترکیب عسل و زنجبیل یک خلط آور فوق العاده محسوب می شود و بر همین اساس، تسکین فوری برای افرادی که از سرفه، سرماخوردگی، گلو درد، و آبریزش بینی رنج می برند به همراه دارد.
مصرف زنجبیل به کاهش تهوع و استفراغ کمک می کند که از جمله موارد مرتبط با سرطان و شیمی درمانی هستند. بیماران اغلب از تهوع ناتوان کننده پس از سرطان و شیمی درمانی رنج می برند و بر همین اساس راه حل های جایگزین برای مقابله با آن را مد نظر قرار می دهند.
زنجبیل تخلیه معده را از طریق ویژگی های گوارشی خود تسریع می کند که می تواند از ناراحتی معده و احتمال تهوع جلوگیری کند. تهوع ناشی از شیمی درمانی به واسطه سیس پلاتین، یک جز اصلی شیمی درمانی، شکل می گیرد و زنجبیل می تواند آثار قدرتمند آن را متعادل سازد.
زنجبیل ارتباط مثبتی با کاهش تهوع و استفراغ مرتبط با بارداری و بیماری صبحگاهی نیز دارد. ترکیب زنجبیل با آثار آرامش بخش طبیعی عسل راه حل پیشگیرانه قدرتمندی را برای استفراغ و تهوع ناشی از منابع مختلف فراهم می کند.
در زمینه پیشگیری از سرطان، مطالعات نشان داده اند که ترکیب عسل و زنجبیل به ویژگی های شیمی-پیشگیرانه منجر می شود و آنزیم های آنتی اکسیدانی که احتمال رشد سرطان و متاستاز را کاهش می دهند را تحریک می کند. در نتیجه، تونیک عسل و زنجبیل می تواند نه تنها به کاهش نشانه های شیمی درمانی کمک کند، بلکه احتمال ابتلا به سرطان و نیاز به درمان را نیز در وهله نخست کاهش می دهد.
زنجبیل و عسل به شکل تونیک در دسترس هستند. باور بر این است که این تونیک یا شربت به واسطه ویژگی های گوارشی ذاتی زنجبیل برای کمک به گوارش خوب است. افزون بر این، عسل و زنجبیل دارای ویژگی های آنتی اکسیدانی هستند و از این رو قدرت سیستم امینی بدن انسان را افزایش می دهند. در نتیجه، مصرف یک قاشق چایخوری از تونیک زنجبیل و عسل برای افرادی که دارای دستگاه گوارش ضعیفی هستند بسیار مفید است.
تونیک زنجبیل و عسل دارای سطوح بالای پروتئین است که به فرآیند گوارش کمک می کند و همچنین ترشح صفرا را تحریک می کند که به حل کردن چربی کمک می کند. افزون بر این، این تونیک رشد میکرو ارگانیزم های روده را تحریک می کند که فرآیند گوارش را سرعت می بخشد و حرکات روده را تسهیل می کند.
در نهایت، تونیک زنجبیل و عسل توانایی افزایش جذب دیگر مواد مغذی از مواد غذایی و کاهش ضایعات را دارد. دیر زمانی است که از این تونیک برای کاهش التهاب معده در کودکان استفاده می شود.
ویژگی های آنتی اکسیدانی تونیک عسل و زنجبیل تعدیل رفتار پروستاگلاندین ها در بدن انسان را نشان داده است. پروستاگلاندین ها ترکیبات چربی مشتق از اسیدهای چرب هستند که در زنجبیل وجود دارند. این پروستاگلاندین ها در سراسر بدن یافت می شوند و عناصر کاربردی در تقریبا تمام اندام ها هستند. از نظر سلامت قلب، آثار متعادل کننده تونیک عسل و زنجبیل در زمینه کاهش تنش رگ های خونی و در نتیجه کاهش فشار خون و کاهش احتمال ابتلا به بیماری هایی مانند تصلب شرایین، حمله قلبی، و سکته مغزی مشاهده شده است.
با توجه به این دلایل و بسیاری دلایل دیگر، مردم در سراسر جهان، به ویژه در هند، همواره در خانه خود دارای زنجبیل و عسل هستند و این ترکیب مفید را هنگامی که سرما خورده اند یا سرفه می کنند به کار می گیرند.
بهترین روش برای مصرف زنجبیل و عسل ترکیب یک قاشق چایخوری از عصاره ریشه زنجبیل با یک قاشق چایخوری عسل است. امکان خرید کریستال های زنجبیل عسل از بازارها و عطاری ها نیز وجود دارد. زنجبیل و عسل کریستال شده بیشتر فواید سلامت موجود در زنجبیل و عسل تازه را حفظ کرده و برای آماده سازی سریع و آسان نوشیدنی عسل و زنجبیل به این شکل در آورده می شوند.
آب نبات های زنجبیل عسل نیز در نقاط مختلف جهان بسیار محبوب هستند. اگر دچار گرفتگی گلو شده اید و به خوبی قادر به صحبت نیستید می توانید از آب نبات های زنجبیل عسل استفاده کنید که به سرعت گلوی شما را صاف می کنند. آب نبات های زنجبیل عسل هنگام سفر نیز سودمند هستند زیرا به مقابله با بیماری حرکت کمک می کنند.
عسل می تواند به زنجبیل افزوده شود تا مزه آن را بهبود ببخشد. عسل به عنوان یک شیرین کننده عمل می کند که زنجبیل را بسیار خوش طعم‌تر می سازد. افزون بر این، عسل می تواند به نان زنجبیلی، شیرینی زنجبیلی، کلوچه زنجبیلی، سوپ هویج زنجبیل، بیسکوئیت زنجبیلی، کیک زنجبیلی و انواع دیگر دستور العمل های زنجبیلی اضافه شود تا به بهبود مزه آنها کمک کند.
عسل می تواند به چای ریشه زنجبیل یا چای زنجبیل و دارچین اضافه شود. در حالی که چای زنجبیل آماده می کنید، شما می توانید استفاده از شکر را کنار گذاشته و آن را با عسل جایگزین کنید و از این طریق به چای زنجبیلی خود فواید سلامت هرچه بیشتر اضافه کنید.
مترجم: محمد مهدی حیدرپور
مجموعهٔ زنبورهای نر و کارگر و ملکه هر کندو را «یک جمعیت زنبورعسل» می‌نامند.
یک ملکه،صد تا هزار عدد زنبورنر – هزار تا ده هزار زنبور کارگر دارد
ملکه عسل وهمه زنبورهای کارگر ماده‌اند و فرق بین این دو در این است که دستگاه تناسلی کارگران ناقص بوده وجفتگیری برایشان ممکن نیست. وحال آنکه دستگاه تناسلی ملکه کامل است، امکان جفت گیری برایش وجود دارد وجفت گیری هم می‌کند.
محلی که یک جمعیت زنبورعسل در داخل آن زندگی، تولید ورشد می‌کند یک «کندو» نامیده میشود. کندو خانهٔ زنبورعسل است.
فرق ظاهری بین ملکه وکارگر در طویلتر بودن شکم واندام است. شناختن ملکه در داخل جمعیت وبین دهها هزار زنبور عسل کار ساده‌ای نیست، ولی زنبوردارهای با سابقه وکار کشته ومجرب با کمی زحمت ودقت ملکه را از بین آنهمه از زنبورها پیدا می‌کنند. فرق ظاهری بین زنبورهای «نر» با «کارگران» و «ملکه» در این است که:
اولاً: چشمهای مرکب زنبور نر از پشت سر به یگدیگر می‌رسند وحال آنکه چشمهای کارگران وملکه مثل هم بوده وبه همدیگر نمی‌رسند.
دوم: زنبورهای نر چاقند وکلفتر از کارگران وملکه‌اند.
سوم: انتهای شکم زنبور نر گرد است ولی ملکه وکارگران دارای انتهای نوک تیز می‌باشند.
ملکه زنبورعسل/نحوه تولیدمثل
ملکه تنها موجود مادهٔ کامل وتنها تخمگذار جمعیت است که مثل زنبور کارگر از تخم بارور شده به وجود می‌آید. «ملکه» مادر تمام زنبورهایی است که باوی در یک کندو زندگی می‌کنند. مدت رشدش از تخم تا موجود کامل ۱۷ تا ۱۸ روز بوده وپس از رسیدن به سِّن بلوغ (۴ تا ۵ روز بعد از تولد) در یک یا چند روز آفتابی قبل از ظهرها از کندو به خارج پرواز نموده وبا چند یا چندین زنبور نر جفتگیری می‌کند. بنا براین خیلی از زنبورهای یک جمعیت باوجودی که از یک ملکه به وجود می‌آیند باز هم نسبت نا خواهری دارند، چون دارای پدرهای متفاوتی می‌باشند. به همین دلیل هم خیلی از اوقات زنبورهایی که از ملکه تولید شده‌اند رنگهای مختلفی دارند. پس از شروع تخمگذاری ملکه معمولاً تا آخر عمر دیگر کندویش را ترک نمی کند مگر هنگام بچه زادن. ملکه معمولاً ۵ سال وبه طور استثنایی ۶ سال هم ممکن است عمر کند، ولی اگر بخواهیم جمعیت پر محصول باشد باید وی را حد اکثر در سِّن سه سالگی حذف نموده ویک ملکه جوان وفعال به جای آن به جمعیت داد، به زبان زنبورداران (ملکه را جانشین نمود)، چون با بالا رفتن سِّن وپیری، قدرت تخم گذاری ملکه نیز کمتر میشود، در نتیجه جمعیت پس از مدتی ضعیف وضعیفتر می‌گردد، از یک جمعیت ضعیف هم هرگز نباید انتظار محصول عسل فراوان را داشت.
توضیح مدیریت سایت-پیراسته فر:ملکه جوان ۶ روز بعد از بیرون آمدن، با یک زنبور نر جفت گیری می کند، اندام های جفت گیری نر پاره شده و در کیسه تناسلی ماده باقی می ماند و تا اینکه بعد از بازگشتن به کندو، کارگرها آن را از بین می برند. اسپرماتورزوئیدهایی که بدین صورت در کیسه ذخیره اسپرم، جای می گیرد، به کار همه تخم های لقاح یافته ای که ملکه خواهد گذاشت، بکار می رود. تخمدان های ملکه پر شده و شکم را پر می کند و ظرف دو روز، شروع به تخم گذاری می کند.ملکه همانند روح کندو محسوب می شود و اگر ملکه را بردارند و جانشینی برای او وجود نداشته باشد بعد از سه یا چهار ساعت تمام کارهای کندو متوقف می شود و بعد از مدتی زنبورها بر اثر اندوه نداشتن ملکه نابود می گردند.
مثالی کامل از اینکه دارچین چگونه می تواند به حساسیت ها کمک کند در یک مطالعه ی مصری دیده می شود که حاکی بر این است که دارچین توانایی بالایی در کنترل مایت های (هیره، موجودات میکروسکوپی از خانواده عنکبوتیان) حساسیت زا دارد. این موجودات حساسیت زا به مشکلی جهانی تبدیل شده اند و کالج کشاورزی، خوراک و محیطِ دانشگاه کِنتاکی، ادعا دارد که حداقل ۴۵٪ جوانان مبتلا به آسم به مایت های موجود در گرد و خاک خانگی حساسیت دارند.
محققان مصری تاثیر عصاره گیاهان مختلف را در نابود کردن مایت های خانگیِ شدیدا حساسیت زا را بررسی کردند و به این نتیجه رسیدند که دارچین موثرترین آن هاست.
در رابطه با عسل، مصرف روزانه تنها یک قاشق چای خوری عسل خام می تواند با بالا بردن مقاومت در برابر گرده های محیط و مقابله با عوامل حساسیت زا به صورت طبیعی سیستم ایمنی بدن را تقویت کند.
آرشیو بین المللی آلرژی و ایمنی شناسی مقاله ای منتشر کرده که این ایده را بررسی می کند و به نتیجه دست یافته که استفاده از عسل توس (غان) پیش از فصل گرده افشانی این درخت به افرادی که به گرده ی آن حساسیت داشتند با ۶۰٪ کاهش واکنش های حساسیت کمک کرده است، یعنی دو برابر روزهای بدون علائم حساسیت، ۷۰٪ کمتر روزهای با واکنش های شدید، و همچنین استفاده ی ۵۰٪ کمتر از آنتی هیستامین (قرص ضد حساسیت) در مقایسه با گروهی که روش های مرسوم را بکار بردند.
مطالعات اخیرا منتشر شده در مجلات مرکز تحقیقات فارماکوگنوزی و تغذیه نشان می دهد که تا حد ۱۵۰۰ میلی گرم دارچین بصورت مکمل می تواند به میزان چربی بدن، کبد، آنزیم ها، مقاومت در برابر انسولین و حساسیت بالای پروتئین واکنشیِ C در دیابتی ها و افرادی که بیماری کبد چرب غیر الکلی دارند کمک کند.
در تحقیقی از دوبی، مشاهده شده که عسل درجه ی گلوکز پلاسمای خون را در دیابتی ها نسبت به دکستروز و ساکارز کمتر بالا میبرد. بعضی معتقدند که خاصیت تقویت کننده ی انسولینِ دارچین می تواند با این موضوع مقابله کرده و درنتیجه با خوردن عسل و دارچین با هم میزان گلوکز خون حتی کمتر از این ها افزایش می یابد و این ترکیب را به یک خوراکی باشاخص گلیسمی پایین تبدیل می کند!
روغن دارچین با عسل در سرتاسر جهان برای درمان ناراحتی های پوستی همچون آکنه و عفونت های پوستی بخاطر خواص ضد باکتری آن استفاده می شود.
محققان ایرانی کشف کرده اند که بدلیل خواص ضد باکتریایی، ضد التهاب و آنتی اکسیدانی آن عسل حتی در درمان زخم و سوختگی هم قوی تر عمل کرده و نسبت به داروهای شیمیایی مرسوم آثار کمتری از عفونت روی پوست بجا می گذارد!
در تحقیقی منتشر شده در نشریه ی آمریکایی داروهای چینی، مشخص شد عصاره دارچین می تواند تاثیر بسیار زیادی در کند سازی چندین باکتری و قارچ بگذارد از جمله E. coli, Candida و Staph aureus ( میکرو اُرگانیسم هایی که می توانند بیماری های زیادی همچون سرماخوردگی بوجود آورند.)
مطالعه درمان اگزما با عسل طبیعی
در اصل، زمانی که افراد به طور معمول از عسل خام که مقاومت بدن را افزایش میدهد استفاده کنند، یا اصلا مریض نمیشوند یا اگر هم سرما بخورند بسرعت خوب می شوند.
نشریه ی ایرانی علوم پزشکی مقاله ای را سال پیش منتشر کرد که تاثیر عصاره ی ۲۸ گیاه را در برابر باکتری هایی مثل ای-کولی اندازه می گیرد. (باکتری اصلی در ایجاد عفونت ادرار)
درخت اصلی دارچین (Cinnamomum zeylanicum)، در بین چهار مورد از قوی ترین درختان است. این موضوع مقاومت بدنی بالای افرادی که عسل را با دارچین به رژیم غذایی خود اضافه کرده اند را توضیح میدهد. همچنین دلیلی بر این است که این افراد عفونت های ادراری کمتری را تجربه می کنند.
عسل و دارچین در کنترل مشکلات گوارشی از جمله یبوست، حالت تهوع و زخم معده معروف شده اند. چون عسل مایعی از پیش گوارش شده است، هضم آن آسان تر بوده، که می تواند سیستم گوارشی آسیب دیده را تسکین دهد.
دارچین نیز، بخاطر خاصیت های ضد می اش، به افراد بی شماری در مورد باکتری های بیش از اندازه موجود در دستگاه گوارشی شان کمک کرده است؛ مخصوصا به افرادی که از باکتری ای-کولی رنج میبرند، همان گونه که در بخشی که از ایران گفتیم مطالعه کردید.
داروهای محلی چینی، دارچین را برای افزایش انرژی حیاتی قرن هاست استفاده می کنند، و بخاطر خاصیت انسولین افزون آن، دارچین به مردم انرژی می دهد در حالی که قند خون را نیز تنظیم می کند.
و البته، عسل انرژی خالص است. پس، وقتی یک قاشق چای خوری از ترکیب این دو را بخورید، یک افزایش انرژی بالا با گلیسمی پایین دریافت می کنید که به شما در فعالیت های سنگین یا هنگام خستگی میان کار کمک می کند.
سال های اخیر، مطالعات زیادی منتشر شده که ادعا دارند عسل مانوکا می تواند انواع ورم لثه و ناراحتی های اطراف دندان را درمان کند.
بخاطر خواص ضدمی بالای آن، محققان دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه اتاگو، دانیدین و نیوزیلند دریافتند که مکیدن یا جویدن محصولات عسل مانوکا نه تنها ۳۵٪ خرابی های سطح دندان را کم می کند، بلکه ۳۵٪ هم احتمال خونریزی در افراد مبتلا به ورم لثه را کاهش میدهد!
عوامل محیطی، باعث ایجاد نژادهای مختلف در یک گونه می شود. گونه زنبور عسل اروپایی با اسم علمی Apis melifera خود به نژادهای مختلف تقسیم می شدند. عوامل ریخت شناسی ( مرخولوژیکی )، مانند طول پای عقب، خرطوم، بال و رنگ مو و خصوصیات بیولوژیکی مانند : رشد جمعیت کلنی، دفاع از کلنی، موم بافی و در تفکیک نژادها مهم قلمداد می شود.
دو نژاد متداول و مهم در اروپا و جهان عبارتند از :
1- نزاد ایتالیایی:
جزیره سیسیل در ایتالیا موطن این زنبور است. زبانی بلند دارد و شکمی باریک، رنگ شکم در روی حلقه 2 تا 4 روشن است. رنگ موهای بدن آن مخصوصاً در نرها زرد رنگ است. در روی قاب ها رفتار تهاجمی ندارند، رشد بهاره خوبی دارند. مصرف غذایی زیادی در زمستان دارند و کمتر بچه کندو تولید می کنند.
2- نژاد کارنیولان:
موطن آن نواحی جنوبی آلپ در اتریش و شمال بالکان و یوگسلاوی است. دارای زبانی بلند، بدنی تیره و روی دومین و سومین حلقه های پشتی شکم لکه و گاهی نوار قهوه ای دارد. رنگ موهای آن خاکستری متمایل به قهوه ای است. بسیار آرام و زمستان را با غذای کم می گذراند. غارت در این نژاد کم بوده و در پاییز جمعیت به سرعت کاهش می یابد و نسبت به بیماری نوزما و آگارین و فلج حساس است و تمایل به تولید بچه کندو دارد.
3- نژاد ایرانی:
بعضی محققان نژاد ایرانی را پرسیکا و ایرنیکا می نامند. اما در دانشگاه بن (آلمان) این نژاد، مِدا نامیده شده است. این اسم از سلسله پادشاهان ماد گرفته شده است. نژاد ایرانی زنبور عسل در کوههای البرز و ایران مرکزی گسترش یافته است. اندازه اعضای بدن آنها شبیه نژاد اروپایی است، رنگ بدن در قسمت شکم زرد مایل به قهوه ای تیره و در حلقه های اول شکم روشن تر است، تمایل به نیش زنی و بچه دادن و جمع آوری بره موم زیاد است. مقدار غذای مورد نیاز این نژاد در زمستان کم و رشد بهاره خوبی دارد و زمستان های سرد را به خوبی تحمل می کند.
درباره این سایت